Nebaz.ru - МЕСРОП МАШТОЦ / ՄԵՍՐՈՊ ՄԱՇՏՈՑ

Название группы

МЕСРОП МАШТОЦ / ՄԵՍՐՈՊ ՄԱՇՏՈՑ

Статус

Բայց նա է հայ, ով հովազի արյունախում բերանումն էլ Իր մայրենի լեզվով խոսի... Հովհ. Շիրազ

Страна

Армения

Город

Ереван

Описание

Автор идеи: Сильва Сирадегян Администраторы: Андраник Чилингарян, Мане Маргарян Дорогие братья и сёстры! Все мы знаем о том, что для нас армянский язык и история нашего народа являются незаменимыми ценностями. Этот текст пишу на русском, ибо часть наших сородичей не знают армянского языка (к огромному сожалению!). Однако мы не откажемся от мысли закалить армянский стержень всех армян (вне зависимости от того знают ли они хорошо родной язык, свою культуру и историю). МЫ обязаны бороться. Гарегин Нжде верил, что смерть языка ускоряет духовную смерть народов. Наш спарапет не раз обращался к страницам армянской истории, чтобы воодушевить армянство на борьбу. На НАШУ долю выпала новая борьба. МЫ должны бороться за сохранение нашего языка и исторической памяти, чтобы жить дальше как единый и жизнеспособный народ. Начинаем деятельность по изучению армянского языка и истории армян. Всем добро пожаловать! С уважением, администрация!

Тип сообщества

Группа

Тип деятельности

Education

Записи сообщества:

МЕСРОП МАШТОЦ / ՄԵՍՐՈՊ ՄԱՇՏՈՑ вчера в 21:00

Բարի գիշեր
Спокойной ночи

МЕСРОП МАШТОЦ / ՄԵՍՐՈՊ ՄԱՇՏՈՑ вчера в 20:00

#Сказка_зовет

МЕСРОП МАШТОЦ / ՄԵՍՐՈՊ ՄԱՇՏՈՑ вчера в 17:52

#Армянское_перо
Պարույր Սևակ

Մի՛շտ էլ սիրածին պատահաբար են պատահում կյանքում

Ու հրաժեշտ են տալիս սիրածին անհրաժեշտաբա՜ր...

Թե կուզես՝ լռի՛ր:

Թե կուզես՝ ոռնա՜,
Թե կուզես՝ ծամիր սեփական լեզուդ,

Թե կուզես՝ խցիր բերանըդ բարձով,

Թե կուզես՝ ոտքով հարվածիր բարձին.

Հավատացյալ ես՝ հայհոյիր աստծուն,

Հավատացյալ չես՝ աստծուն հավատա.

Թե կուզես՝ ուզիր է՛լ չուզել - իզո՜ւր,

Թե կուզես՝ ուզիր է՛լ չապրել - իզո՜ւր...

Ու, եթե կուզես, ապրելն այս է հենց,

Եվ սերն իսկական հենց այս է որ կա.

-Պատահաբար ես պատահում կյանքում,

Անհրաժեշտաբար հրաժեշտ տալիս...

МЕСРОП МАШТОЦ / ՄԵՍՐՈՊ ՄԱՇՏՈՑ вчера в 14:00

#Наши_великие
1913 թվականին Կեսարիայում ծնվում է Թուրքիայի առաջին կին քանդակագործ Մարի Գերեքմեզյանը։

Անկարայի Գեղարվեստի ակադեմիայում ուսանելու տարիներին անպատասխան նրան է սիրահարվում ամուսնացած հայտնի թուրք նկարիչ ու բանաստեղծ Բեդրի Ռահմի Էյուպօղլուն։
Ռահմին սիրում էր Մարիին խենթի պես։ Հայտնի նկարիչը նկարել է նրա դիմանկարները ու նրան նվիրել տասնյակ բանաստեղծություններ։
Մարին սև ունքեր ուներ, սև աչքեր, սև բախտ... Քանի որ հայ էր, դարաշրջանի մամուլը նույնիսկ նրա անունը չի նշել Անկարայի քանդակագործության ցուցանմուշներում, ոչ մի տեղ չի նշել ստացած մրցանակները․․․

1947 թվականին Մարիի մոտ ախտորոշվում է տուբերկուլոզ և տեղափոխվում է Ստամբուլի գերմանական հիվանդանոց։ Վիճակը ծանր էր։ Անտիբիոտիկ էր պետք։ Բայց համաշխարհային պատերազմը նոր էր ավարտվել և երկրում դեղեր չկային...
Հայտնի նկարիչը վաճառում է իր նկարները, որպեսզի փրկի անհասանելի սիրելիին... Բայց անօգուտ։
Մարի Գերեքմեզյանը կյանքից հեռացավ 1947 թվականի հոկտեմբերի 12-ին 37 տարեկան հասակում...

Երկու տարի անց...
1949-ի գարնան օր էր...
Ստամբուլում հանդիպում էր հայտնի նկարիչ և բանաստեղծ Բեդրի Ռահմի Էյուպօղլու հետ։
Բեմից, առանց քաշվելու կնոջ ներկայությունից, հայտնի պոետն արցունքներով կարդում է ժամանակին իր սիրելի Մարիին գրած հայտնի բանաստեղծությունը, որն իր ուրույն տեղն ունի թուրք գրականության մեջ։

Իմ սև թութ, իմ թթենի, իմ գնչուհի,
Իմ նուռ, իմ լույս սիրելի, իմ միակ,
Թե ես ծառ եմ, ճյուղերի փնջերը դու ես,
Թե ես փեթակ եմ, դու իմ մեղրն ես, մեղո՛ւն։

Դու իմ մեղքն ես, իմ պատուհասն ես,
Լեզվի մարջան, լարիս մարջան, կին մարջան,
Քո ճանապարհին կյանք եմ դրել,
Երկնքում փնտրելիս՝ գետնի վրա գտել։

Իմ սև թութ, իմ թթենի, իմ գնչուհի,
Դու իմ ժպտացող սերկևիլ,
Իմ լացող նռնենի,
Դու իմ կին, իմ կին, իմ կին...

Քեզ նկարել եմ երկրում, երկնքում,
Գրել անունդ ծիլերի վրա,
Իմ բախտ, իմ բախտ, իմ բախտ,
Իմ մրահոն, իմ սևաչ, իմ սև ճակատագիր։

Հասմիկի հոտ է գալիս, տենչանքի հոտ է գալիս,
Այստեղ և այնտեղ, ամենուր՝ քեզանից։
Ես ծառա, ես ստրուկ, ես գերի՝
Բոլորովին զերծ անախորժություններից։

Հոգնել եմ տեղում դոփելուց,
Լուցկու փայտիկի պես կոտրված,
Փակուղիներում գլուխս քորելով՝
Ցուցադրական ձիերի պես։

Դու իմ սիրտն ես, իմ միակ հոգին,
Թշվառության մեջ այրվել, խորովվել եմ։
Փառք Աստծուն՝ իմ «դժբախտության» համար,
Ես մաքրված ու լվացված մարդ եմ դարձել։

Իմ բախտ, իմ բախտ, իմ բախտ,
Իմ մրահոն, իմ սևաչ, իմ սև ճակատագիր։
Առանց քեզ, սիրելիս, առանց քո աչքերի,
Աշխարհն ինձ համար արգելված կլինի...
Թարգմանություն՝ Շուշաննա Հայասա

МЕСРОП МАШТОЦ / ՄԵՍՐՈՊ ՄԱՇՏՈՑ вчера в 13:00

#Культура_армян
Армяне и христианизация Нидерландов.

Нидерланды — прибрежный регион в Западной Европе, состоящий в основном из Нидерландов и Бельгии, которые исторически часто были частью одного и того же владения. Название современной страны Нидерланды имеет то же значение и происхождение, что и термин «низкие страны», поскольку слово «nether» означает «нижний».

Армянские следы в Нидерландах и Бельгии уходят корнями в далекое прошлое. Возможно, первый заметный контакт произошел в IV веке, когда Армения стала первой в мире христианской страной, а монахи, исповедующие христианство, распространились по всем уголкам мира. Одним из таких миссионеров был Серватий, который в IV веке стал одним из первых, кто проповедовал Евангелие в Западной Европе.

Считается, что он первым христианизировал Нидерланды и стал епископом Тонгерена (Бельгия). По разным данным, Серватий приехал из Армении в Западную Европу, проповедуя христианство. Его считают святым, и ему приписывают множество чудес, некоторые из которых продолжали проявляться после его смерти в 384 году нашей эры, что способствовало популярности паломничества к его останкам в одной из старейших базилик Европы (базилике Святого Серватия) в Маастрихе. Серватий (по-голландски Серваас) — покровитель города Маастрихт (в Голландии), а также городов Шейндел (в Голландии) и Гримберген (в Бельгии).

Другие армянские миссионеры, подобные тому, которого бельгийские агиографы назвали Макайром, в 1011 году сделали аббатство Святого Бавона в Ганде своим домом, прежде чем отправиться проповедовать Евангелие по всей Европе.